برد قاطعانه سرخابی ها

سرخابی تیم محبوب سرخابی ها  

       

      

 

    

   

استقلال برد پرسپولیس باخت

می دونم دیر اومدم خیلی هم دیر اومدم ولی نمی تونستم زودتر بیام. 

سارا که نیست و سها هم که فعلا درگیر درساشه من یه وقت خالی گیر آوردم. 

حتما می دونید که این هفته از لیگ برتر استقلال با نتیجه پر گل ۵ بر ۲ حریفش رو شکست داد و  

پرسپولیس هم متاسفانه در مقابل حریفش ۴ بر ۳ باخت. 

همین. 

سعی می کنم دفعه بعدی زود آپ بذارم. 

برای پیروزی تیم ملی کشورمون دعا می کنیم. 

فعلا خداحافظ

یک امتیاز نتیجه ۶۵مین شهرآورد سرخابی

                         ۱ ـ ۱         

دربی 65 هم تمام شد تا با کسب نتیجه مساوی  1 _ 1  29مین تساوی سرخابی ثبت بشه. 

همونطور که تو آپ قبلی ام گفتم و تو دربی های گذشته شاهد بودیم باز هم بازی سرخابی ها احتیاط توش آشکار بود گرچه این بار نسبت به سالهای پیش در نیمه اول بازی جوندارو هیجان انگیزتری رو از دو تیم شاهد بودیم. در نیمه اول هر دو تیم کاملا هجومی بازی کردن. اولین موقعیت بازی هم توسط پاس حسین کاظمی به آرش برهانی بود. و بعد از این موقعیت پرسپولیس صاحب موقعیت شد این روند تا آخر نیمه اول ادامه داشت یعنی هر چند دقیقه یکی از دو تیم موقعیت خطرناکی رو برای دروازه های یکدیگر ایجاد می کردن تا اینکه نیمه اول با نتیجه 0 _ 0 و نتیجه 5 _ 5 برای موقعیتهای خطرناک برای دو تیم به پایان رسید. این در حالی بود که پرسپولیس با دفاعی که رو به جلو کار می کردند آرش برهانی رو چندین بار در آفساید قرار دادن تا آرش که میل به تک به تک شدن با مهدی واعظی رو داشت نتونه از این وضعیت استفاده کنه و به گل برسه. از اون طرف هم استقلال با یک خط دفاعی که کاملا رو به عقب کار می کرد فضاهایی در محوطه جریمه برای کریمی و باقری ایجاد می کردن.

با بازی که در نیمه اول از سرخابی ها دیدیم مطمئن بودیم که بازی قشنگی رو در نیمه دوم هم شاهد خواهیم بود ولی متاسفانه اینطور نبود.

در نیمه دوم و با شروع 45 دقیقه دوم آرش برهانی با گلی زیبا و با همون موقعیتی که بارها دوست داشت گلزنی بکنه دروازه واعظی رو باز کرد تا قسمت آبی پوش استادیوم به هوا بپرن و شعار بین همه تیمهای دنیا عشق است استقلال رو سر بدن.

خلاصه اینکه دقیقه 47 آرش این گل رو زد تا آبیها کمی خیالشون راحت بشه ولی بعد از این گل بازی اون قشنگی قبل رو نداشت چرا که استقلال در لاک دفاعی خودش فرو رفت و فقط پرسپولیس بود که حمله می کرد. باز هم مثل دربی های گذشته تیمی که جلو بود با احتیاط و با دفاع کردن بازی کرد تا تک گل آرش رو حفظ کنن و گهگاهی با ضد حمله ها آرش رو جلو می بردن که اونا هم فایده ای نداشت.

بعد از گل آبیها پرسپولیس حمله کرد تا روی یک حمله چندین کرنر و پرتاب و سانتر به دروازه نصیبش شد تا بالاخره روی یکی از این سانترها تونست با یک پاس سر باقری به کریمی دروازه طالبلو رو باز کنه. اون موقع بود که قسمت قرمز پوش استادیوم به هوا پریدن. بله قرمز ها با گل دقیقه 88 کریمی نتیجه رو 1 _ 1 کردن تا به آبیها بگن گرفتن 1 امتیاز برای هردو تیم عادلانه تره. که البته همینطور هم بود چون انصافا هر دو تیم بازی خوبی رو انجام دادن.. با توجه به نظر امیر قلعه نوعی که بازی خوب هم امتیاز داره هر دو تیم امتیاز بازی خوب رو گرفتن ولی از نظر نتیجه بازی برنده ای نداشت.

شاید یک دلیل از دست دادن 2 امتیاز از 3 امتیاز آبیها روی آوردن به یک بازی تدافعی و تعویض های امیر خان بود که به قرمزها انگیزه می داد حملات بیشتری رو انجام بدن. امیر قلعه نوعی با بیرون کشیدن بازیکنای هجومی مثل اکبرپور و بیگ زاده و جباری و آوردن بازیکنای تدافعی مثل امیر آبادی و کوشکی و اکبری ( که به قول داش علیرضا منصوریان می تونست تو حمله هم شرکت کنه.)

از اون طرف هم افشین قطبی با آوردن بازیکنای هجومی انگیزه گل زدن رو در بازیکناش افزایش داد. اومدن پتروویچ به بازی برای قرمزها خیلی خوب بود که اگر پترویچ از اول در بازی بود شاید در نتیجه بازی اثر میذاشت. تعویض نیکبخت هم در جای خودش جالب بود. ناراحتی نیکبخت از تعویضش و غر زدنش به قطبی مطمئنا سوژه جالبی برای مطبوعات و رسانه های تصویری و همچنین برنامه 90 آقای فردوسی پور خواهد بود.

کندن صندلی ها توسط تماشاچیان قرمز پوش در استادیوم هم صحنه بود که جواد خیابانی نسبت به اون احساس تاسف کرد. البته ما نمی دونیم این کار رو آبی پوشان استادیوم هم می کردن یانه چون ما از طریق تلویزیون بازی رو دنبال می کردیم و پرتاب صندلی ها از بالا توسط قرمز پوش ها بود که در تصویر مشخص می شد.فقط باید امید داشته باشیم که شاهد خسارت به اتوبوس ها نباشیم. چون گفتم که دیگه نتیجه مساوی هم برای جلوگیری از این خسارتها کار ساز نیست.

با این نتیجه باید ببینیم چه تغییری در رتبه سرخابی ها ایجاد می شه. که به نظر می رسه خیلی تغییر در رده شون تو جدول ایجاد نشه.

                

سرخابی ها یکی یه دونه گل آبی و گل قرمز به سرمون زدن تا هفته نهم لیگ هشتم هم به پایان برسه.

عید فطر مبارک

                      

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما دوستان خوبمون عیدتون مبارک

این هفته هفته سرخابی هاست

             

باز هم تب دربی شروع شد. حساسترین و پر تماشاچی ترین و به احتمال زیاد پر حاشیه ترین بازی فصل. همیشه یک هفته قبل از شروع دربی و یک هفته بعد از آن در مطبوعات و سایت ها و وبلاگهای فوتبالی صحبت از دربی است. جمعه 12/7/87 پر استرس ترین بازی نیم فصل اول لیگ هشتم بین دو تیم بزرگ پایتخت انجام می شه. وبلاگ ما هم که سرخابیه و ما لازم دیدیم که این آپ رو قبل از دربی تو وبلاگمون بذاریم. ما نمی تونیم و نمی خوایم که طرف قرمزها و یا آبیها رو بگیریم چون که سرخابی هستیم و حرف تک تک ما هم اینه که : همیشه آرا مش آبی را دوست داشتم و هیجان قرمز را و هم آبی ها را دوست دارم و هم قرمزها را. پس برای هر دو تیم آرزوی موفقیت می کنیم.

و اما بپردازیم به بازی این دو تیم. شهرآورد استقلال و پرسپولیس همیشه حرف و حدیث هایی رو به همراه داشته و هنوز هم داره. این حرف و حدیث ها هم بر می گرده به حساسیت بین هوادارای این دو تیم. این حساسیت به قدری زیاد است که تاثیرش را در بازی بازیکنا هم می تونیم ببینیم.

اگر دربی رو در سالهای گذشته بررسی کنیم می بینیم که اکثر اوقات دو تیم آبی و قرمز با احتیاط بازی رو شروع می کنن و حتی حاضرن گل نزنن ولی گل هم نخورن.بازی با احتیاط شروع می شه و وقتی قرمز یا آبی اولین گل رو می زنه تیم مقابل باید گل خورده رو جبران کنه. بعد از جبران گل هم دوباره بازی با همون احتیاط قبل دنبال می شه تا مبادا یکی از دو تیم دروازه دیگری رو باز کنه و دوباره تیم مقابل مجبور به جبران بشه. ولی خب خیلی وقت هم شده که همچین اتفاقی نیفتاده و نتیجه جور دیگه ای بوده که پیامدهای خاص خودشو به دنبال داشته. این روندیه که همیشه در شهرآورد دو تیم پرطرفدار تهرانی وجود داشته. گر چه این روند باعث کم شدن جذابیت بازی می شه.

فصل پیش در هر دو نیم فصل شاهد تساوی استقلال و پرسپولیس بودیم و همه ما اینو قبول داریم که اگر غیر از این بود حتما شیشه های اتوبوس های شرکت واحد فرو می ریخت و صندلی های اتوبوس ها از جا در می اومد و گاهی اوقات هم در همون ورزشگاه و بعد از اتمام بازی صندلی باقی نمی موند و متاسفانه گاهی اوقات هم خسارات جانی نتیجه این بازی بود. بنابراین با چنین پیامدها و مشکلاتی هممون ترجیح می دیم که بازی با نتیجه ای تموم بشه که شاهد هیچ یک از این اتفاقات نباشیم. گرچه فکر می کنم فصل پیش با وجود تساوی این دوتیم باز هم شیشه های اتوبوس ها فرو ریخت که دلیل این کار رو نمی دونیم. به گمانم دیگه فرقی نمی کنه بازی با تساوی تموم بشه یا با برد یکی از دو تیم چون بهرحال از این اتفاقات جلوگیری نمی شه. خب بگذریم.

یه نکته جالب در مورد شهرآورد لیگ هشتم که بی ربط به شهرآورد لیگ هفتم نیست اینه که: اگه یادتون باشه که مطمئنا هست هر دو دربی فصل پیش یک نتیجه داشت و کسانی هم که در این دو بازی گلزنی کردن برای هر دو تیم یک نفر بودند. برای استقلال در بازی رفت امید رضا روانخواه گل اول رو زد و سپس قرمز ها با گل محسن خلیلی این گل رو جبران کردن و نتیجه مساوی شد در بازی برگشت هم درست همین اتفاق افتاد. گل اول رو روانخواه برای آبیها و گل دوم مسابقه رو خلیلی برای قرمز ها زد. نکته جالبی که مربوط به این فصله اینه که دقیقا همین دو بازیکن دارن دوران مصدومیت خودشون رو پشت سر میذارن و هر دو بازیکن علت مصدومیتشون پارگی رباط صلیبی زانو بوده و باز هم هر دو بازیکن در شهرآورد دو تیم تهرانی که جمعه برگزار می شه حضور ندارن.

با این اوصاف نمی دونیم تکلیف گلهای دربی چی میشه؟ آیا باز هم کسی هست که تماشاچی های قرمز و آبی دلشون بهش خوش باشه که براشون گل بزنه؟ آیا در این بازی پای مهاجمای گل نزن استقلال که به تازگی مقابل همنام اهوازیشون برای گلزنی بازشده باز هم باز میشه یا نه؟ و یا هوادارای پرسپولیس باید چششون به کدوم قرمز پوش تیمشون باشه که دروازه آبیها رو باز کنه؟ و هوادارای استقلال باید چششون به کدوم آبی پوش تیمشون باشه که دروازه قرمز ها رو باز کنه؟ آیا برای استقلال مهاجما گل می زنن یا کار به جایی می رسه که هافبک ها و یا حتی مدافعا گلزنی می کنن؟ برای پرسپولیس چی؟ اصلا این بازی گلی هم داره یا نه؟ بازی با برد یکی از دو تیم تموم میشه یا با تساوی؟

بهرحال ما برای هردو تیم بزرگ پایتخت آرزوی موفقیت می کنیم و امیدواریم بازی پر هیجان و جذابی رو از سرخابی ها شاهد باشیم.

راستی خواهش می کنم موقع دیدن بازی احساست و هیجان خودتون رو کنترل کنید تا خدایی نکرده این هیجان به قلبتون آسیبی نزنه چون از این اتفاقات شنیدم و دیدم می گم. بازی رو با آرامش و بدون استرس دنبال کنید البته می دونم استرس داره ولی خب یه کم خودتونو کنترل کنید با خودتون بگید سه حالت که بیشتر وجود نداره یا تیمم می بره  یا می بازه یا هم مساوی می کنه. مهم اینه که من قرمز یا آبی هستم و تیمم رو دوست دارم.

پس همگی چشم به بازی روز جمعه می دوزیم تا ببینیم سرخابی ها چه گلی به سرمون می زنن.